Λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές και η θολότης διατηρείται σε μεγάλο βαθμό. Ασφαλείς εκτιμήσεις για το εκλογικό αποτέλεσμα δεν μπορούν να γίνουν.
Σε όλες τις έρευνες των διαθέσεων της κοινής γνώμης συνεχίζουν να καταγράφονται υψηλά ποσοστά αδιευκρίνιστης ψήφου μεταξύ 20% και 25%.
Γεγονός που εμποδίζει την προσέγγιση με ακρίβεια της εκλογικής δύναμης των κομμάτων.
Ωστόσο,κάποιες βασικές τάσεις,όσο παρακινδυνευμένες και αν είναι,μπορούν να καταγραφούν.
Σύμφωνα με αυτές,η Νέα Δημοκρατία του κ. Σαμαρά παρά την πίεση που δέχεται από τα δεξιά της και τη δυσκολία εισροής ψηφοφόρων από τα αριστερά της,είναι και θα είναι,κατά τα φαινόμενα,και το βράδυ της Κυριακής πρώτο κόμμα.
Τα ακριβή ποσοστά της δεν μπορούν να εκτιμηθούν. Ολοι οι ερευνητές λένε ότι έχει οροφή το 30% και κατώφλι το 24%.
Αντιστοίχως,το ΠαΣοΚ,παρ’ότι πολλοί το θεωρούν ξοφλημένο και στην τρίτη θέση,βάσει κυρίως δημοσκοπικών ευρημάτων στο λεκανοπέδιο της Αττικής,φαίνεται ότι έχει περιθώρια να υπερβεί το 20%. Οι ερευνητές ως οροφή θέτουν το 24% και ως κατώφλι το 19%. Δεν είναι λίγοι μάλιστα εκείνοι που εκτιμούν ότι ο κ. Βενιζέλος έχει μεγαλύτερες δυνατότητες βελτίωσης της θέσης του εξαιτίας του γεγονότος ότι σημαντικό ποσοστό των αναποφάσιστων προέρχεται από τον κύκλο των ψηφοφόρων του ΠαΣοΚ.
Επιπλέον,σχεδόν όλοι συμφωνούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κερδίσει τις εντυπώσεις στον χώρο της Αριστεράς. Το όραμα ή καλύτερα το όνειρο μιας αριστερής διακυβέρνησης,που ο κ. Τσίπρας προπαγανδίζει,παρά τα πολλά επικριτικά σχόλια που συγκέντρωσε,φαίνεται να συγκινεί τον κόσμο της Αριστεράς και βρίσκει υποστηρικτές,έστω κι αν δεν είναι επαρκώς υπερασπίσιμο.
Ολα τα στοιχεία επιβεβαιώνουν την εκτίμηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καβαλήσει το κύμα και φαίνεται να κέρδισε έδαφος έναντι των ανταγωνιστών του. Σύμφωνα με όλα τα δημοσκοπικά ευρήματα διεκδικεί με αξιώσεις πια τη θέση του τρίτου κόμματος και πιθανότατα θα εκτοπίσει το ΚΚΕ από αυτή. Επιπροσθέτως αφαιρεί δυναμική από την ΔΗΜΑΡ του κ. Κουβέλη και “ρουφάει”ψήφους από την αριστερίστικη ΑΝΤΑΡΣΥΑ,που έδειξε να προσελκύει κυρίως νεότερους αριστερούς ψηφοφόρους.
Από εκεί και πέρα,οι “Ανεξάρτητοι Έλληνες”του κ. Καμμένου δείχνουν να “ξεφουσκώνουν”. Κάτι που φαίνεται να συμβαίνει και με την “Χρυσή Αυγή”,η οποία τις τελευταίες ημέρες πιέζεται πολλαπλώς. Επίσης μάχη δίνει για να μπει στη Βουλή ο ΛΑΟΣ του κ. Καρατζαφέρη,ενώ η προσπάθεια της Δημοκρατικής Συμμαχίας της κυρίας Μπακογιάννη μοιάζει να δυσκολεύει από την παρουσία της Δράσης του κ. Στ. Μάνου. Οι Οικολόγοι –Πράσινοι επίσης κινούνται χωρίς κεντρικό πρόσωπο. Εκεί φαίνεται ότι οι εσωτερικές έριδες απέκλεισαν διακεκριμένες οικολογικές δυνάμεις με αποτέλεσμα το κόμμα των πρασίνων να μοιάζει περισσότερο με αριστερή σέχτα,παρά με ανοιχτό οικολογικό κόμμα.
Ωστόσο κανείς δεν μπορεί να δεσμευθεί για το εκλογικό αποτέλεσμα. Η εκλογή παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα παραμένει βουβή. Σημαντική μερίδα της κοινής γνώμης παραμένει αναποφάσιστη,σε σύγχυση. Το μετράει από εδώ,το μετράει από εκεί,παραμένει συντηρητική,θέλει σχετική ασφάλεια,δεν ρισκάρει να τα χάσει όλα και γι’αυτό αποφεύγει τις πολλές εκδηλώσεις.
Η αλήθεια είναι ότι όλα θα κριθούν τις τελευταίες μέρες και πολλά μάλλον πάνω από την κάλπη. Οπότε Κυριακή κοντή γιορτή.
Δημοσιεύθηκε tovima.gr,2.5.2012
Ο Αντώνης Καρακούσης έχει σπουδάσει οικονομικά. Το 1983 αρχίζει να δημοσιογραφεί στην "Ελευθεροτυπία" και ειδικεύεται στο οικονομικό ρεπορτάζ. Το 1991 μεταπηδά στην "Καθημερινή",στην οποία παραμένει δεκατρία χρόνια διατρέχοντας όλα τα κλιμάκια της διευθυντικής ιεραρχίας. Από το Δεκέμβριο 2004 αρθρογραφεί στην εφημερίδα "Τα Νέα" και «Το Βήμα». Toν Αύγουστο 2011 ανέλαβε τη Διεύθυνση του "Βήματος". Στο βιβλίο του με τίτλο “Μετέωρη Χώρα - Από την κοινωνία της ανάγκης στην κοινωνία της αφθονίας (1975 – 2005)" ο Αντώνης Καρακούσης καταγράφει τα γεγονότα που στιγμάτισαν την Ελλάδα το τελευταίο τέταρτο του 20ού αιώνα.