Ο δρόμος εκτείνεται μπροστά μου σαν ταινία του Αντρέι Ταρκόφσκι,ένα μωσαϊκό φτιαγμένο από χρόνο. Η Αθήνα μεταπολεμικά κτίστηκε πρόχειρα,χωρίς σχέδιο,με γνώμονα όχι τους κατοίκους της,αλλά αποκλειστικά το κέρδος. Έτσι,η αστική συνείδηση δεν αναπτύχθηκε ποτέ. Η συνεχής ανομοιόμορφη επιφάνεια της όψης των κτηρίων διακόπτεται στο νούμερο 50. Είναι το Μέγαρο Αθηνογένους με την αξιοσημείωτη νεοκλασσική σύνθεση που οικοδομήθηκε κάπου μεταξύ 1875-1880,κάηκε από τη φωτιά που έβαλαν κουκουλοφόροι το 2008,και έκτοτε καταρρέει με ακρωτηριασμένη την οροφή. [...]