Αν η Κυβέρνηση αντέξει μέχρι τον Μάρτιο,τότε απ’ εκεί και πέρα,η ανηφοριά ισιώνει,τα ανοιξιάτικα ‘κουρέματα’ θα ελαφρύνουν τον κυβερνητικό ύπνο,η ‘επιμήκυνση’ θα σώσει την αξιοπρέπεια της χώρας εμπρός στις ατίθασες αγορές,τα Diaspora Bonds θα ενώσουν τον Ελληνισμό,ο τουρισμός θα απογειωθεί (λόγω διαδικτύου,τιμών και γειτονικών επαναστάσεων),ενώ ένα καλειδοσκόπιο εθνικοτήτων θα αρχίσει να εισρέει μετρώντας fast track οικόπεδα,αντιπαροχές,παραλίες,ραχούλες και κάμπους.
Αν το ευχολόγιο αυτό έχει βάση αλήθειας και αν ζούσαμε στην Άγρια Δύση,τότε η Κυβέρνηση οδεύει προς το High Noon και η Νέα Δημοκρατία κάθεται και τα πίνει στο ‘last chance saloon’. Για τον μέσο παρατηρητή,το κυβερνητικό καράβι θαλασσοδέρνεται (για τον Γιώργο Παπανδρέου ήταν απλώς plan B),ενώ τα περιθώρια για τη νεο-Δεξιά είναι πενιχρά για σειρά λόγων. Ένας λόγος είναι ότι η ‘ολική επαναφορά’ αποπειράται σε μία περίοδο όπου η πλειονότητα των πολιτών δεν δίνουν δεκάρα για την πολιτική (ρωτήστε τη Ντόρα,η οποία προσπαθεί να μετεξελιχθεί σε πολιτική δύναμη στη βάση του πραγματισμού,ή την Αριστερά,που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την αναστάτωση,στον πολιτικό λόγο και τις διαδηλώσεις). Ένας άλλος λόγος είναι ότι,πλέον,κανείς δεν πάει τόσο δεξιά… Και μόνο ο πυρήνας της ΝΔ,ως γνωστόν,δεν φτάνει ούτε για ‘ζήτω’… Ποτέ δεν έφτανε. Το μυστικό βρίσκεται όσο το δυνατόν μακρύτερα από τα άκρα,προς το κέντρο… Αλλά βέβαια,πλέον,αυτό δεν είναι μυστικό …είναι το αυτονόητο. Αλλά απ’ ότι φαίνεται όχι για όλους.
Επομένως,η τελευταία ευκαιρία εξαντλείται πανηγυρικά την 25η Μαρτίου! Το μήνυμα το έθεσε πρώτος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ο ‘άδολος πατριωτισμός’ κινείται μπροστά,στο μονοπάτι που συναντά την προσπάθεια,τη μετριοπάθεια,την ενότητα,τη δημιουργική συναίνεση. Και την ημέρα του Ξεσηκωμού,τα καριοφίλια θα πρέπει να είναι παρά πόδα.
Αυτά όμως δεν απαντώνται ως έννοιες στη Συγγρού. Εξού και η επικοινωνιακή ένταση,μπας και προκάνουν να ‘περάσουν μπροστά στις δημοσκοπήσεις’,να αυξηθεί η κοινωνική αντίδραση,να πιεστούν οι ‘δυνάμεις του Μνημονίου’ και να αποσυρθούν από την σκηνή – έστω και προσωρινά – έως ότου ξεκαθαρίσει η κατάσταση. Η ελπίδα της ΝΔ είναι να πιεστεί ο Γιώργος και να κουνήσει το τάβλι,οδηγώντας τη χώρα σε εκλογές και μετά… όλα είναι ανοικτά.
Πριν κουνηθεί όμως το τάβλι,ο δρόμος είναι μακρύς,και με ‘πιασμένη’ την παραμάνα,ο έχων το πλεονέκτημα,το μόνο που έχει να κάνει είναι να τα ‘μαζέψει’ σωστά,να ‘ρθει και ευνοϊκά το ζάρι,ώστε να μην αφήσει περιθώριο στον αντίπαλο και έτσι,να το πάρει ‘διπλό’. Αυτά σε κομματικό επίπεδο,γιατί σε επίπεδο εθνικής πολιτικής,οι χειρισμοί που απαιτούνται είναι πολύ σοβαρότεροι και πέρα από τα συνηθισμένα.
Με χθεσινές συνταγές δεν προχωράει το πράγμα. Ούτε σήμερα ούτε στο μέλλον. Οι πολιτικοί πρέπει να ξεχάσουν για λίγο το επάγγελμα. Να σοβαρευτούν και να παλέψουν με τον εαυτό τους για το καλό της χώρας. Ας πέσουν και μερικοί στο καθήκον. Είναι καιρός να ανοίξει και αυτό το ‘προστατευμένο’ επάγγελμα (όχι ‘κλειστό’,γιατί από ποιότητα,τα είδαμε…),για να βελτιωθεί έστω και την τελευταία στιγμή. Πριν επιστρέψει ο Τόμσεν…
Η Αλεξία Σκούταρη είναι πολιτική αναλύτρια με σπουδές στο εξωτερικό στην οικονομική επιστήμη και την πολιτική της επικοινωνίας.
