Αφιχθείσης της Καγκελαρίου στην Αθήνα,το κέντρο της χώρας,εκεί που διεξάγεται η πλειονότητα της επιχειρηματικής δραστηριότητας και συναλλαγών,παραλύει. Μία άλλη παράλυση,αυτή της ορθής σκέψεις συμβαίνει ταυτόχρονα,με τα social media να πνίγονται είτε από τις εθνικιστικές και ανερμάτιστες λαϊκιστικές εξάρσεις,είτε από μια ανεξήγητη συμπάθεια προς το πρόσωπο της κυρίας Μέρκελ. Αυτό το θέατρο του παραλόγου λοιπόν είναι ένα κέρμα με δύο όψεις. Ας τις δούμε…
Από την μία,έχουμε τον εθνο-λαϊκό στρεβλωμένο και -κατά την προσωπική γνώμη του γράφοντος- έντονα αριστερίστικο παροξυσμό να περνά από το επίπεδο του λαϊκισμού σε αυτό του likeισμού. Το δόγμα,«επικριτής» και «Επαναστάτης» του καναπέ,έχει μετατραπεί σε αυτό του επαναστάτη των social media,όπου και λαμβάνει χώρα μια παράπλευρη ψευδεπίγραφη και συγχρόνως βολεμένη αντίδραση. Βεβαίως και υπάρχουν χρήστες που τεκμηριώνουν την αντίθεση τους τόσο στην επίσκεψη της κυρίας Merkel όσο και στα μέτρα προστασίας της με ορθά επιχειρήματα,ωστόσο αποτελούν μια μειονότητα. Η πλειονότητα των αρνητικών σχολίων προς την επίσκεψη Merkel στην Αθήνα,βασίζονται σε συλλογιστικές περί χούντας,περί υποταγμένης στη Γερμανική κατοχή χώρας συνοδευόμενα φυσικά από ενός ευρύτατου φάσματος υβρεολόγιο το oποίο καταξιώνει τους γράφοντες στα ματιά των mutual friends. Τουτέστιν πολιτιστικό επίπεδο στο ναδίρ και πολιτική κουλτούρα όμοια με εκείνη του 3ου reich,του οποίου παρεμπίπτοντος την αναβίωση συγχέουν με τον ερχομό της Καγκελαρίου στην Αθήνα. Αγνοώντας παντελώς θεσμούς και εθιμοτυπία,προφανώς εκ πεποιθήσεως και λόγω ημιμάθειας,αγνοούν –σκόπιμα ή μη- πως οι τιμές που δόθηκαν στη κ. Μerkel αποτελούν αβροφροσύνη στην οποία προβαίνουν όλες οι χώρες,ακόμα και αυτές του 3ου κόσμου. Όσο για τα μέτρα ασφαλείας,μπορεί όντως να είναι υπερβολικά,ωστόσο είναι αναγκαία,καθώς ο Ελληναράς έχει αποδείξει πως δεν κατέχει τον κατάλληλο πολιτισμικό υπόβαθρο για ήρεμη διαμαρτυρία χωρίς έκτροπα. Είναι αυτό που λέμε «Ο,τι κάνεις,θα λάβεις…».
Γυρίζοντας το νόμισμα από την άλλη πλευρά,βλέπουμε μια πλήρως διαφορετική οψη. Αυτή της ανεξήγητης συμπάθειας και εκτίμησης προς το πρόσωπο της κ. Μerkel. Το προαναφερθέν φαινόμενο της ημιμάθειας,χτυπά και εδώ το καμπανάκι. Οι δήθεν νεοφιλελεύθεροι,που πολλές φορές αγνοούν τις βασικές αρχές του φιλελευθερισμού και των καταστροφών που επέφερε ο νεοφιλελευθερισμός σε χώρες της λατινικής Αμερικής,επευφημούν τις πολιτικές της καγκελαρίου,δίχως να έχουν ιδέα για τις ατασθαλίες της. Η κυρία Μerkel είναι εκείνη που εμποδίζει την Ευρώπη έμμεσα από ένα ομοσπονδιακό βήμα,βάζοντας φρένο στην έκδοση ευρωομόλογου και θυσιάζοντας την «περισσότερη Ευρώπη» στον βωμό της σταθερότητας της γερμανικής οικονομίας. Η κυβέρνηση της όποιας η κ. Merkel ηγείται,είναι εκείνη που φυγάδευσε τον κ. Χριστοφοράκο στη Γερμανία,παρέχοντας του Άσυλο,αποτρέποντας έτσι την παραπομπή του στην ελληνική δικαιοσύνη. Τέλος,είναι η ηγέτης εκείνη,που πιέζει για δημοσιονομική λιτότητα στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου,αγνοώντας τα παρεπόμενα της στον κοινωνικό ιστό. Έως έναν βαθμό λοιπόν,είναι λογικό το μένος μεγάλης μερίδας των πολιτών στο πρόσωπο της Γερμανίδας Καγκελαρίου.
Τελειώνοντας,θα γίνει λόγος και για τον μύθο περί απαγορεύσεως των συναθροίσεων στο κέντρο της Αθήνας. Οι εικόνες που διέδωσαν διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία,μαρτυρούν πως πρόκειται για μια άνευ προηγούμενου προπαγάνδα. Δεν μπορώ να πω με ασφάλεια εάν η προπαγάνδα αυτή γεννήθηκε εξ αριστερών,αλλα οφείλω να πω πως αυτή η αισχρή και ανερμάτιστη επιχειρηματολογία χρησιμοποιήθηκε από ανθρώπους που εκπροσωπούν τον ελληνικό λαό στο κοινοβουλιο. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Τελικά,αυτή επίσκεψη τι σκοπό έχει;Να μας απαγορεύσει την κατοχυρωμένη από το Σύνταγμα ελεύθερη κυκλοφορία;Σίγουρα όχι. Να δώσει θετικό μήνυμα στις αγορές;Ίσως. Μήπως σηματοδοτεί μια στροφή στην πολιτική της κ. Μerkel;Mάλλον ναι. Ας ανοίξουμε λοιπόν τα μάτια μας και ας το δουμε,αδειάζοντας όλες τις εθνοκεντρικές αγκυλώσεις που καταδυναστεύουν το μυαλό μας.
Ο Γιαννης Καραμαγκάλης σπουδάζει στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης,στον τομέα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στην Κοινωνική Πολιτική σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τοπικής Αυτοδιοίκησης.Έχει εκπονήσει εργασίες που σχετίζονται με τα πανεπιστημιακά του ενδιαφέρονται και έχει συμμετασχει σε έρευνες που σχετίζονται με τον Κοινωνικό Αποκλεισμό. Είναι τακτικό μέλος της επιστημονικής επιτροπής Μελέτης και Έρευνας των Πολιτικων της Ε.Ε στον Επιστημονικό Όμιλο Νέων Πολιτικών Επιστημόνων.