Μια φορά κι έναν καιρό μόλις είχε φτιαχτεί ο κόσμος,ήταν ο θεός και οι άνθρωποι και ζούσαν όλοι μαζί καλά. Ο θεός ξεκουραζόταν μετά την δημιουργία του κόσμου καθισμένος αναπαυτικά σ’ έναν μαλακό θρόνο πλεγμένο από παχιές χρυσές κλωστές. Πήγε τότε ένας άντρας και του ζήτησε να του μάθει το μυστικό της φωτιάς.
-Πως ανάβουν φωτιά θεέ μου;
-Και τι το θέλεις να το μάθεις αυτό άνθρωπέ μου;Τι σου χρειάζεται η φωτιά;Κάνει τόση ζέστη όση να μην κρυώνεις κι αν πεινάσεις για φαγητό,δεν έχεις παρά να απλώσεις το χέρι σου. Ως και παστιτσόδενδρα υπάρχουν! Για να μην αναφέρω ότι ακόμα και τα πουλιά γεννούν φρεσκοτηγανισμένα αυγά μάτια!
-Ναι δεν λέω,αλλά…πλήττω αφάνταστα.
-Δεν έχεις δουλειά δεν έχεις κόπους,δεν έχεις κίνδυνο…Δεν πεινάς,δεν πονάς…
-Θεέ μου,τι πλήξη!
-Καλά λοιπόν,αφού είναι έτσι θα αλλάξουμε σκηνικό και σενάριο.
Έτσι είπε ο θεός,σηκώθηκε από τον χρυσό θρόνο του,μάζεψε με αξιοπρέπεια την λευκή μακριά γενειάδα του και πέταξε ψηλά στον ουρανό.
Την θέση του πήρε ένας αυτοκράτορας,κακός και άγριος.
Το πρώτο πράγμα που διέταξε ήταν να φτιάξουν έναν καινούργιο μαρμάρινο σκληρό λευκό θρόνο. Κάθισε στητός και διοικούσε την απέραντη χώρα. Κήρυξε γενική επιστράτευση και αμέσως μετά κήρυξε πόλεμο. Όταν τέλειωσε ο πόλεμος νικηφόρα,ξανακήρυξε πόλεμο και έτσι περνούσε ο καιρός.
Μια μέρα παρουσιάστηκε μπροστά του μια γυναίκα και του ζήτησε ειρήνη.
-Αμάν πια βασιλέα μου! Αμάν! Φτάνουν πια οι πόλεμοι!
-Πως τολμάς και διαμαρτύρεσαι;Νικάμε τους εχθρούς μας παντού,πλουτίζει και μεγαλώνει η χώρα μας! Πιάσαμε τόσους σκλάβους,που κάνουν όλες τις δουλειές κι εσείς κάθεστε απ’ το πρωί ως το βράδυ.
-Ναι δεν λέω,αλλά…πλήττω αφάνταστα.
-Δεν έχεις δουλειά δεν έχεις κόπους,δεν έχεις κίνδυνο…Δεν πεινάς,δεν πονάς…
-Άρχοντά μου,τι πλήξη!
-Καλά λοιπόν,αφού είναι έτσι θα αλλάξουμε σκηνικό και σενάριο.
Έτσι είπε ο αυτοκράτορας,σηκώθηκε από τον μαρμάρινο θρόνο του,έστριψε με αξιοπρέπεια το μαύρο μουστάκι του,επιβιβάστηκε στην υπέροχη άμαξά του και έφυγε για πάντα.
Την θέση του πήρε ένας πρωθυπουργός πολυσπουδαγμένος.
Το πρώτο πράγμα που ζήτησε ήταν να αλλάξουν την διακόσμηση και παρήγγειλε έναν ακριβό βελούδινο καναπέ. Κάθισε προσεκτικά για να μην τσαλακώσει το σκούρο κουστούμι του και φώναξε τους υπουργούς. Τους συνέστησε να οργανώσουν ένα σύγχρονο κράτος.
Μια μέρα παρουσιάστηκε μπροστά του ένα παιδί.
-Κύριε! Κύριε! Έχω ένα παράπονο.
-Αν δεν μπορείς να το διατυπώσεις με ηλεκτρονικό μήνυμα πέστο τώρα προφορικά.
-Αν και δεν είμαι ορφανό,δεν βλέπω ποτέ τους γονείς μου,οι οποίοι αν και δεν είναι διαζευγμένοι δεν συναντιούνται ποτέ.
-Αχάριστο παιδί. Οργάνωσα ένα μοντέρνο πλούσιο κράτος με βιομηχανίες,τράπεζες,μάλτι μίντια,ΜΜΜ και ΜΜΕ και αυτό είχες να μου πεις;Έχεις τηλεόραση και ηλεκτρονικά παιχνίδια,διαδραστικούς πίνακες και ρομποτικές μηχανές για τα πάντα,και παραπονιέσαι;
-Ναι δεν λέω,αλλά…πλήττω αφάνταστα.
-Δεν έχεις δουλειά δεν έχεις κόπους,δεν έχεις κίνδυνο…Δεν πεινάς,δεν πονάς…
-Κύριέ μου,τι πλήξη!
-Καλά λοιπόν,αφού είναι έτσι θα αλλάξουμε σκηνικό και σενάριο.
Έτσι είπε ο πρωθυπουργός,σηκώθηκε από τον βελούδινο καναπέ του,έβγαλε τα γυαλιά του και τα τοποθέτησε με προσοχή στον χαρτοφύλακά του και έφυγε με την πρώτη αεροπορική πτήση για την Ζουαζηλάνδη.
Την θέση του πήρε μια σοφή κουκουβάγια. Διάλεξε ένα μέτριο οριζόντιο κλαδί τζιτζιφιάς και κάθισε επάνω.
Το πρώτο πράγμα που έκανε μόλις ανέλαβε την εξουσία ήταν να παρακαλέσει όλα τα ζώα να συγκεντρωθούν. Μετά από συζήτηση,τοποθετήθηκαν τα κατάλληλα ζώα στις κατάλληλες διοικητικές θέσεις και ο τόπος άρχισε να ανθίζει και να προοδεύει.
Μια μέρα παρουσιάστηκε μπροστά στα ζώα ένας γέρος με ολόλευκη γενειάδα και ευγενικό παρουσιαστικό.
-Φίλοι μου,έχω μια απορία. Γιατί το πιο προικισμένο ζώο της γης απέτυχε στον ευγενή προορισμό του;
-Θεέ μου τι ερώτηση είναι αυτή;Μα είναι προφανές,απάντησαν τα ζώα με μια συγχρονισμένη φωνή,που,αν και βγήκε από χιλιάδες στόματα χιλιάδων διαφορετικών ειδών,ακούστηκε αρμονική.
-Είναι τόσο απλό όσο και περίπλοκο. Όταν έφτιαξες τον άνθρωπο τον έκανες κατ’ εικόνα και ομοίωση. Σωστά;
-Σωστά
-Και ποιό ήταν το πρότυπό σου;
-Εγώ.
-Σωστά. Έτσι λοιπόν έφτιαξες πολλούς μικρούς θεούς. Αμέτρητους ανθρωποθεούς. Μην στεναχωριέσαι όμως,η εξέλιξη των ειδών και των πολιτικών συστημάτων έφερε την λύση του προβλήματος.
Και πράγματι,από τότε όλοι έζησαν καλά κι εμείς,οι άνθρωποι,καλύτερα.
Προδημοσίευση από υπό έκδοση Συλλογή Διηγημάτων του Οδυσσέα Ξένου.
Ο Οδυσσέας Ξένος είναι ένας Οδυσσέας που γύρισε μετά από 15 χρόνια στην Ελλάδα,όπου θα παραμείνει ως ξένος μέχρι τον θάνατό του. Πρόκειται για συλλέκτη. Αντικείμενό του η ιδιαίτερη μουσική για λίγους &τα σπάνια βιβλία για ιδιαίτερους.
