Το κίνημα των “αγανακτισμένων”δείχνει να ξεφτίζει σαν τα αντίσκηνα που έχουν στηθεί στο Σύνταγμα. Τί σας θυμίζει η κατασκήνωση απέναντι από τον Τερκενλή;Μάταλα ή Αγία Άννα;Διαλέξτε και πάρτε,και οι συνειρμοί δικοί σας.
Έγραφα την πρώτη ημέρα των μαζώξεων ότι το πολιτικό μήνυμα είναι ανύπαρκτο. Από τότε δεν άλλαξε τίποτα. Το σημαντικότερο διακύβευμα (που λένε και στα πολιτικά γραφεία) των “Ελεύθερων Πολιορκητών (της Βουλής) Κατασκηνωτών”,είναι η προσωπική υγιεινή σε έναν ανεπανάλητο (και απερίγραπτο) μαζικό συνωστισμό στην κεντρική πλατεία της πόλης. Φανταστείτε τον χώρο όταν φύγουν οι σκηνές. Άντε παιδιά,οι Ισπανοί βαρέθηκαν κι έφυγαν. Εδώ δεν θα γίνουν διαπραγματεύσεις. Το πολύ πολύ να σάς παρακαλέσει ο Καμίνης με το γνωστό περίλυπο ύφος.
Φέτος,παρά την κρίση,τη μιζέρια,τις διαδηλώσεις και τη γκρίνια των νεοΕλλήνων,οι τουρίστες αποφάσισαν να “πάνε Ελλάδα”. To καπιταλιστικό ΤΙΜΕ παρότρυνε τους ξένους να βοηθήσουν τη χώρα μας,επιλέγοντάς την ως τουριστικό προορισμό. Απ’ ότι φαίνεται θα το μετανοιώσουν πικρά. Η κατάσταση στο κέντρο είναι τραγελαφική,η εικόνα που δίνουμε στους επισκέπτες χειρότερη.
Η “μαζικότητα”της συνάθροισης των πολιτών τα Κυριακάτικα απογεύματα στο Σύνταγμα υποδηλώνει μία διαφορετικού τύπου,καλοκαιρινή μάζωξη στο κέντρο της πόλης (γιατί έτσι γουστάρουν να κλείνουν την Αμαλίας όποτε τούς έρθει),ή μαζική παραίτηση από το μέλλον;
Τί ακριβώς ήθελαν να πουν οι 100.000 (ή κατά τον Μπιρσίμ,έως και 400.000) πολίτες την περασμένη Κυριακή το απόγευμα;“Την Κυριακή είχε πολύ κόσμο. Τη Δευτέρα,όμως,δεν ήταν ούτε 1.000 άτομα”,μού είπε χθες,τακτικός – εξ επαγγέλματος – παρατηρητής της πλατείας.
Πόσο παραιτημένοι από τη ζωή ένοιωθαν οι διαδηλωτές της περασμένης Κυριακής;Πόσο παραιτημένοι είναι ήδη εκείνοι που δίνουν το παρόν κάθε μέρα στις 6.00 το απόγευμα;
Διαφωνούν με την κυβέρνηση;Διαφωνούν με τους Ευρωπαίους,που δεν επιθυμούν να μάς πετάξουν από την Ευρωζώνη,όσο και αν θα το ήθελαν;Διαφωνούν με τα άγρια Μεταπολιτευτικά τσιμπούσια του πελατειακού μας κράτους;Διαφωνούν με το Πολίτευμα;Διαφωνούν με το Σύνταγμα;Διαφωνούν με την έννοια του κράτους,του Έθνους;
Επιθυμούν ανατροπή του Πολιτεύματος;Επιθυμούν να καεί το μπ…λο η Βουλή;Επιθυμούν την ακυβερνησία;Επιθυμούν,με σημαία ευκαιρίας την κοινωνική αντίδραση στο “άδικο κατεστημένο”των Βρυξελλών και του ΔΝΤ,να ενισχύσουν μερικούς ομόκεντρους κύκλους ακατανόητης αριστερόστροφης και πασέ ιδεολογίας;Ή απλώς επιθυμούν να φύγουν αυτοί εδώ και να έρθουν άλλοι στη θέση τους. Πείτε το να τελειώνουμε…
Και επίσης:Οι “κατασκηνωτές του Συντάγματος”αποτελούν τον πυρήνα του “κινήματος”,ή απλώς είδαν φως και μπήκαν;
Οι απαντήσεις φυσικά δεν πρόκειται να δοθούν. Το όλο φαινόμενο θα καταγραφεί ως ένας ακόμη μύθος λαϊκών αγώνων σε ένα νέο βιβλίο,που θα διεκδικούν όλα τα κόμματα για την πάρτη τους (πλην ΠΑΣΟΚ –ίσως).
Όμως,η ουσία είναι ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να αλλάξει στο πεζοδρόμιο. Θα αλλάξει με σκληρή προσπάθεια,αναψηλάφηση των ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων μας (ατομικά και συλλογικά) και δουλειά,δουλειά,δουλειά,όπως έλεγε κάποτε,κάποιος,που αργότερα παραιτήθηκε.
Λοιπόν Μάταλα,ή Αγία Άννα;Βουνό ή θάλασσα;ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ;Αριστερά ή Αριστερότερα;Πρόοδος ή μία από τα ίδια;Μνημόνιο ή πτώχευση;
Πάντα θα υπάρχει ένα δίλημμα να φρεσκάρει το θυμικό των νεοΕλλήνων. Στη “στοχοπροσήλωση”(που λέει και η Αλέκα) έμεναν πάντα μετεξεταστέοι…
ΥΓ. Άκουσε κανείς να λένε τίποτα για Μνημόνιο;Μπα…
Η Αλεξία Σκούταρη είναι πολιτική αναλύτρια με σπουδές στο εξωτερικό στην οικονομική επιστήμη και την πολιτική της επικοινωνίας.
