
Τελικά είμαστε σπουδαίοι εμείς οι Ελληνες. Ως σύγχρονοι Ατλαντες κρατάμε στις πλάτες μας τις τύχες του κόσμου ή μάλλον καλύτερα την τύχη του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος! Το δήλωσε προχθές ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα,συμβουλεύοντας “φιλικά”τη Γερμανίδα καγκελάριο Μέρκελ να κινηθεί ταχέως προκειμένου η Ελλάδα να λάβει το επίμαχο πακέτο βοήθειας ή,όπως αλλιώς λέγεται,την 5η δόση του “επάρατου”Μνημονίου. Δεν έχουμε λόγους να αμφισβητούμε το βαθύτερο μήνυμα των δηλώσεων του Αμερικανού προέδρου ούτε αναζητούμε συνωμοσιολογικές προεκτάσεις. Στο κάτω κάτω,τιμή μας και καμάρι μας να παραμένουμε ανά τους αιώνες παραδείγματα ακραίων υπερβολών,πότε ως ομφαλός της γης,πότε ως Ατλαντες με υπερφυσικές δυνάμεις. Ενδιαμέσως βεβαίως έχουμε υπάρξει και Σίσυφοι και Τάνταλοι,αλλά οτιδήποτε υποτιμά τη φυλή μας το παρακάμπτουμε με το γνωστό:“Οταν εμείς κτίζαμε Παρθενώνες,αυτοί έτρωγαν βελανίδια”.
Ας σοβαρευτούμε όμως. Πιθανή χρεοκοπία της Ελλάδας θα εξελιχθεί σε επιθανάτιο ρόγχο της Ευρωζώνης. Το επαναλαμβάνουν συχνά οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι (αν και το ίδιο συχνά επιλέγουν τη μέθοδο του σκοτσέζικου ντους προς εμάς),το δηλώνει πλέον ανοικτά και ο Αμερικανός πρόεδρος,που φοβάται τη δημιουργία ντόμινο από ένα τόσο σοβαρό ενδεχόμενο. Ο φόβος συσπειρώνει τους λαούς,συσπειρώνει όμως και τους πολιτικούς,αν και για διαφορετικούς λόγους. Στην προκειμένη περίπτωση,οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα κληθούν να σηκώσουν το βάρος της ιστορικότητας της στιγμής και να αποφασίσουν με την ανάλογη σύνεση για το πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα. Λέμε με την ανάλογη σύνεση,γιατί ποιος θα διανοηθεί να αναλάβει το κόστος της κατάρρευσης της Ευρωζώνης και ποιος θα τοποθετήσει ταφόπλακα πάνω στην ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης;Μια Ευρώπη που δεν είναι στα καλύτερά της,που γίνεται γραφική με τις αστοχίες της,που δεν γνωρίζει πώς ακριβώς να διαχειριστεί την κρίση χρέους των χωρών της,αλλά δεν παύει να αποτελεί μοναδικό κέλυφος για τους λαούς της.
Στην Ελλάδα,άπαντες γνωρίζουν ότι η χορήγηση της 5ης δόσης επ’ ουδενί σημαίνει εκτροπή από τη διορθωτική πορεία στα δημοσιονομικά,ούτε καν χαλάρωση λόγω καλοκαιρινών διακοπών. Η κυβέρνηση όμως,υπό το βάρος της πίεσης των “Αγανακτισμένων”του Συντάγματος και των αγανακτισμένων της κοινοβουλευτικής ομάδας,επιχειρεί να αμβλύνει τον θυμό τους,παίρνοντας πίσω κάποιες δυσάρεστες εξαγγελίες της και ψελλίζοντας κάτι περί δημοψηφίσματος. Στην πραγματικότητα,ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του κερδίζουν χρόνο προκειμένου να εντοπίσουν τα εξιλαστήρια θύματα της παρούσας κυβέρνησης και,μέσω ενός ευρύτατου ανασχηματισμού,οι αποφάσεις τους την επομένη να μοιάζουν ως καθαρμός ενώπιον του λαού. Και τι μ’ αυτό;Σε πέντε –έξι μήνες η Ελλάδα θα βρεθεί ξανά στην αρχή του φαύλου κύκλου στον οποίο έχει προ καιρού εισέλθει. Αρα,η κυβέρνηση χωρίς λαϊκισμούς οφείλει να δηλώσει προς τον λαό ότι οι αποκρατικοποιήσεις,η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας και η συρρίκνωση του δημόσιου τομέα είναι μονόδρομος. Και ο λαός ας κάνει τις επιλογές του.
Δημοσιεύθηκε στην «Καθημερινή»,9.6.2011