Είναι δύσκολο κανείς να διαφωνήσει με τον λόγο που αναπτύσσετε το τελευταίο διάστημα. Είναι προφανές ότι ο νέος,πιο “πολιτικοποιημένος”λογογράφος σας φροντίζει οι ατάκες να μπαίνουν σωστά στη θέση τους. Και βέβαια,στην Ελλάδα,τα τεχνοκρατικώς αυτονόητα έχουν διατυπωθεί εδώ και πολλά χρόνια από πολλούς ειδικούς και μη. Απλώς,η ανεπάρκεια του περιεχομένου του “ελληνικού”διαδικτύου μεγιστοποιεί κάθετί το νέο,εις βάρος της συσσωρευμένης γνώσης. (Και ως γνωστόν,για πολλούς δημοσιογράφος,ό,τι δεν εντοπίζεται στο google,απλώς δεν υπάρχει).
Σεβαστές,όπως για κάθε δημόσιο πρόσωπο,είναι και οι φιλοδοξίες σας,προσωπικές ή συλλογικές. Και τέλος,έχετε δίκιο. Για πολλά χρόνια,το Κράτος-επιχειρηματίας δεν ήθελε ανταγωνιστές. Όταν δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς,τούς πέταγε κι έναν μαστό να τους θρέφει,για να μην φωνάζουν,και να δίνουν και δουλειά στους εργαζόμενους-ψηφοφόρους.
Είναι σαφές ότι η εγχώρια επιχειρηματική πολιτική την τελευταία εικοσαετία είναι για τα σκουπίδια. Και βέβαια,οι νεότεροι αυτόχθονες κεφαλαιούχοι δεν ιδρώνουν,αρκεί να τούς προστατεύει και να τούς θρέφει το κράτος. Μέσα από τα συμβόλαια και τον τραπεζικό δανεισμό. Αυτά μέχρι σήμερα. Τώρα όμως,τί γίνεται; Η απάντηση,εν μέρει είναι δουλειά της Κυβέρνησης και ιδιαίτερα του Γιώργου Παπανδρέου,ο οποίος πριν από λίγο καιρό δήλωνε έτοιμος,ψυχικά και σωματικά να τρέξει με τη σωστή τακτική και διαχείριση δυνάμεων που απαιτεί η “μαραθώνια”διαδρομή που οδηγεί τη χώρα έξω από την κρίση.
Δική σας δουλειά είναι να συμμαζέψετε ό,τι έχει απομείνει από την εγχώρια επιχειρηματικότητα και θα θέσετε νέους κανόνες δράσης,να μιλήσετε σε βάθος για την ανάπτυξη,τις νέες ιδέες και τεχνικές,το μάνατζμεντ,τη διασφάλιση ποιότητας,τη διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού,την εταιρική κοινωνική ευθύνη (ολιστικά,όχι μόνο για λόγους μάρκετινγκ),την επιχειρηματική ηθική. Να πάρετε πρωτοβουλίες,να οργανώσετε ομάδες εργασίας και να τροφοδοτήσετε τον δημόσιο διάλογο (σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο) με νέα νοήματα και πρακτικές,που εξερευνούν τις μορφές επιχειρηματικότητας του μέλλοντος.
Αυτό είναι το καθήκον του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών,αν,βεβαίως,επιθυμεί να ανταποκριθεί στα ζητούμενα της εποχής. Ανεξάρτητα,με επίγνωση της εθνικής ευθύνης,με πρωτοβουλίες ανθρώπων που κρατούν στα χέρια τους εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες. Μακριά από την παρακμή της κατεστημένης πολιτικής και των στρεβλώσεων που προκαλεί στον κοινό νου,εργαζομένων και εργοδοτών.
Μαζί αναζητείστε και τη νέα γλώσσα,τις νέες λέξεις,που θα επενδύσουν το νέο αναπτυξιακό όραμα για την Ελλάδα του μέλλοντος,είτε αυτές περιγράφουν βαρειά μεταποιητική δράση,είτε την καλλιέργεια κρόκου στην Κοζάνη,ή ελαιοκάμβης στις Σέρρες. Και αυτά είναι επιχειρηματικότητα,ίσως πιο προσοδοφόρα από τις δραστηριότητες των μισών από τα μέλη του Συνδέσμου σας.
Το μέλλον μάς προσπερνά. Όσοι ακόμη ενδιαφέρονται και συνεχίζουν να διατηρούν τα κεφάλαιά τους σε ελληνικό έδαφος,ας σπεύσουν. Η ωφέλεια θα είναι συνολική και μετρήσιμη.
Ο Δημήτρης Καμάρας είναι δημοσιογράφος (PhD,London). Εχει εργαστεί σε εφημερίδες,στο διαδίκτυο και στον τομέα της πολιτικής επικοινωνίας και στρατηγικής.
