Εντάξει,η σύγχρονη Ελλάδα κουβαλάει τα μύρια όσα,συγκεντρώνει πλήθος ανομημάτων,υπήρξε ασυνεπής και αφρόντιστη,μη προνοητική και σπάταλη,δεν έκαμε αυτά που έπρεπε στους καλούς καιρούς και τώρα στον καιρό της μεγάλης κρίσης υφίσταται τις συνέπειες.
Είναι αυτή η στάση προβληματική και επικριτέα,αλλά δεν της πρέπει απόλυτος εξευτελισμός και καταισχύνη,όπως ορισμένοι εταίροι απαιτούν.
Αυτό το κλίμα που τείνει να διαμορφωθεί στις οικονομικά ισχυρότερες χώρες της κεντρικής Ευρώπης,ότι η Ελλάδα κατοικείται από υπανθρώπους,από δήθεν κουτοπόνηρους καταφερτζήδες και από πολίτες χωρίς ευθύνη,είναι το λιγότερο ανεπίτρεπτο και σίγουρα άδικο.
Ο ελληνικός λαός μπορεί να έχει άπειρα ελαττώματα και η ηγεσία του να είναι όντως προβληματική,αλλά παραμένει περήφανος και αξιοπρεπής λαός.
Ακόμη και στις σημερινές υπερκαταναλωτικές και αποχαυνωτικές συνθήκες δύναται να αντιδράσει και να δράσει,έχει τις μνήμες σκληρότερων εποχών,μπορεί να σφίξει τα χείλη,να ματώσει και να πονέσει,ακόμη αν πεινάσει είναι σε θέση να σκάψει,να δουλέψει,να ζήσει με λιγότερα και στο τέλος να βρει το κουράγιο του και να ξανασηκωθεί.
Όσοι λοιπόν εκ των εταίρων συμπεριφέρονται κατά τρόπο σκαιό και απαιτούν σύνθλιψη και υποταγή του ελληνικού λαού για να κρύψουν και τα δικά τους αμαρτήματα,που σίγουρα έχουν και σιγά –σιγά η κρίση αποκαλύπτει,οφείλουν να γνωρίζουν ότι η στάση τους είναι εξοργιστική και επιεικώς απαράδεκτη.
Και επιπλέον δεν μπορούν να αγνοήσουν ότι ο ελληνικός λαός δέχθηκε τα τελευταία δυό χρόνια,σχεδόν αγόγγυστα,άπειρα μέτρα και ανείπωτους εξευτελισμούς.
Αυτό που γίνεται τους τελευταίους μήνες με τη χώρα μας δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. Εξοργίζει και τους πιο πειθαρχημένους των πολιτών. Ακόμη και εκείνους που αναγνωρίζουν χίλια δίκια στους εμπειρογνώμονες που αξιολογούν τις ατέλειες της ελληνικής οικονομίας,του κράτους,της διοίκησης και των επιχειρήσεών μας.
Ωστόσο,δεν επιτρέπεται σε κανένα εμπειρογνώμονα της τρόικας,σε κανένα διεθνή τραπεζίτη που κρύβει σκελετούς στην ντουλάπα του και σε κανένα ευρωπαίο τεχνοκράτη ή πολιτικό να συμπεριφέρεται υποτιμητικά στη χώρα και στον λαό μας.
Ως εδώ και μη παρέκει. Αυτά τα μπρος –πίσω,τα παιχνιδάκια,άλλοτε με το χρέος,άλλοτε με τη δόση και κάθε λίγο και λιγάκι με τα μέτρα που ποτέ δεν φθάνουν,είναι καιρός να τελειώνουν.
Γιατί απλούστατα πνίγουν τον λαό και προκαλούν αισθήματα οργής και αγανάκτησης. Και ας μην ξεχνούν όλα αυτά τα καλόπαιδα των Βρυξελλών,του Ταμείου και των αγορών,ότι τούτος ο τόπος έχει δώσει πολλά ακραία γεγονότα.
Ο ελληνικός λαός δεν το έχει σε τίποτε να τα τινάξει όλα στον αέρα αν πληγεί το φιλότιμο και ο εγωισμός του. Και όπως το πάνε οι εταίροι μας,πλησιάζουμε επικίνδυνα την κόκκινη γραμμή,εκεί όπου τα όρια ανοχής κι αντοχής εξαντλούνται.
Δημοσιεύθηκε TOVIMA.gr,12.10.2011
Ο Αντώνης Καρακούσης έχει σπουδάσει οικονομικά. Το 1983 αρχίζει να δημοσιογραφεί στην "Ελευθεροτυπία" και ειδικεύεται στο οικονομικό ρεπορτάζ. Το 1991 μεταπηδά στην "Καθημερινή",στην οποία παραμένει δεκατρία χρόνια διατρέχοντας όλα τα κλιμάκια της διευθυντικής ιεραρχίας. Από το Δεκέμβριο 2004 αρθρογραφεί στην εφημερίδα "Τα Νέα" και «Το Βήμα». Toν Αύγουστο 2011 ανέλαβε τη Διεύθυνση του "Βήματος". Στο βιβλίο του με τίτλο “Μετέωρη Χώρα - Από την κοινωνία της ανάγκης στην κοινωνία της αφθονίας (1975 – 2005)" ο Αντώνης Καρακούσης καταγράφει τα γεγονότα που στιγμάτισαν την Ελλάδα το τελευταίο τέταρτο του 20ού αιώνα.
