Στην Απόλλωνος,κοντά στο Σύνταγμα,απέναντι από το “Οινομαγειρείον Παραδοσιακό”κάθεται συνήθως ο λαχειοπώλης της περιοχής. Σήμερα φώναζε:“Καραμανλή Άρχονταα…”. Το βλέμμα μου πήγε αμέσως στο μαγειρείο,όπου συχνά απολαμβάνουν το γεύμα τους μερικοί εκ των συμβούλων (και άλλων) του Αντώνη Σαμαρά…Δεν ήταν κανείς.
Ευτυχώς;Δυστυχώς;Δεν ξέρω αν η πρόκληση θα είχε απαντηθεί,είναι και η ζέστη που ρίχνει τα ανακλαστικά. Μάλλον πλέον τα παιδιά προτιμούν κοντινές διαδρομές,από την Συγγρού προς τη θάλασσα. Είναι και ο εκλογικός συναγερμός που επανέλαβε χθες ο Αντώνης…τα λουριά σφίξαν στην ΝΔ,μαζί με τις ζέστες.
Η ατάκα του λαχειοπώλη (ο συγκεκριμένος στην Απόλλωνος είναι πληθωρική προσωπικότητα,διαμορφώνει κλίμα) είναι διπλής ανάγνωσης. Τουλάχιστον. Αναπολεί τα μεγαλεία της προηγούμενης κατάστασης,ή αναφέρεται στο θάρρος στην πολιτική;Άγνωστο.
Σε κάθε περίπτωση,η φωνή του δρόμου θυμίζει στους περαστικούς ένα όνομα από τα παλιά…Αλήθεια,πόσο παλιά φαντάζει η διακυβέρνηση Καραμανλή;Μεσολάβησαν πολλά,εντάσεις,τσακωμοί,γκρεμοί,βία,“αγανακτισμένοι”,κίνδυνος στάσης πληρωμών,χρεωκοπίας,ανικανότητες,διαφωνίες κ.λπ.
Ελπίδα,αδράνεια,πτώση,μπέρδεμα,κίνδυνος. Με αυτές τις λέξεις καλύπτεις 8 χρόνια χαμένα για τη σύγχρονη Ελλάδα.
Και το μπέρδεμα συνεχίζεται. Ουσιαστικό και αισθητικό.
Μέχρι πρότινος υποστήριζα ότι το χάλι στο Σύνταγμα εξέθετε τη χώρα. Τώρα πια δεν έχει νόημα. Σήμερα σκέφτομαι ότι υπάρχει λόγος τα τσαντήρια του Συντάγματος να παραμείνουν μέχρι να σαπίσουν.
Γιατί συμβολίζουν την ίδια τη χώρα. Στην εικόνα,στον τρόπο σκέψης,στον ετεροκαθορισμό της προόδου που επιθυμούμε με τις προσπάθειες των άλλων.
Μας ταιριάζει. Ιθαγενείς-άρχοντες στο περιθώριο,να παρακολουθούν τις εξελίξεις…
Η Αλεξία Σκούταρη είναι πολιτική αναλύτρια με σπουδές στο εξωτερικό στην οικονομική επιστήμη και την πολιτική της επικοινωνίας.
