Ήρθε η ώρα να αλλάξουν τα πράγματα στην ελληνική τηλεοπτική αγορά. Σε δύο κρίσιμους τομείς:Στον τεχνολογικό,δεδομένου ότι,πλέον,το μέλλον ανήκει στην απόλυτη ψηφιοποίηση συσκευών και διαδικασιών,αλλά και στον ενημερωτικό,αφού χρειάζεται νέος αέρας και αντικατάσταση των απηρχαιωμένων φλύαρων προτύπων του παρελθόντος.
Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την ενημέρωση των πολιτών,οι εξελίξεις απαιτούν σοβαρή αντιμετώπιση,κατάλληλα σχεδιασμένη,προκειμένου να προωθείται η ουσία,αλλά με τρόπο που να ελκύει το ενδιαφέρον όσων επιθυμούν,με γνώσεις,να αντιμετωπίσουν την προσωπική τους καθημερινότητα,αλλά και την ευρύτερη πολιτική πραγματικότητα που καθορίζει τη ζωή τους.
Αυτό είναι άλλωστε και το ζητούμενο της εποχής. Τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Στο μυαλό των πολιτών,στην ελληνική οικονομία,που πλέον πρέπει να αλλάξει τρόπο σκέψης,στην πολιτική καθημερινότητα,στην οποία δεν χωρούν ανοησίες και μικροκομματικές σκοπιμότητες. Η πορεία είναι μπροστά,ο μονόδρομος της εξυγίανσης,διαδικασιών και νοοτροπίας είναι ξεκάθαρος.
Αυτός είναι και ο ρόλος των Μέσων Ενημέρωσης,σε μία χώρα όπου οι προτεραιότητες είναι,πλέον,κατανοητές από όλους. Ο εναγκαλισμός με την πολιτική πρέπει να δώσει τη θέση του στην προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος,στην παρακολούθηση των επιτευγμάτων και στην κατακεραύνωση των κακών πρακτικών και των ατασθαλιών της εξουσίας.
Να γίνουν τα Μέσα,και ιδιαίτερα η τηλεόραση,που διατηρεί το προβάδισμα στις προτιμήσεις των Ελλήνων,πραγματικός μηχανισμός λογοδοσίας των κυβερνήσεων,όπως θα έλεγε (ξανά) ο Γιώργος Παπανδρέου,και όχι λιβανιστήρι του ιδίου και των υπουργών του.
Βέβαια,η ψηφιακή τεχνολογία,το διαδίκτυο,οι συνήθειες των νέων ανθρώπων,έχουν ήδη διαγράψει το περίγραμμα της νομοτέλειας που επέρχεται και έχει όλα τα χαρακτηριστικά της δημιουργικής καταστροφής,της επώδυνης αλλαγής προς κάτι το πλήρως διαφορετικό.
Έως τότε,ορισμένες στρατηγικές,που στηρίζονται στην ουσία της πολιτικής και της επικοινωνίας,μπορούν να κάνουν τη διαφορά και να δημιουργήσουν νέα τηλεοπτικά πρότυπα,να κινητοποιήσουν τους πολίτες,να προκαλέσουν και να εναντιωθούν στα ρηχά στερεότυπα της τηλεοπτικής ενημέρωσης.
Τα ίδια ισχύουν και για την αμαρτωλή ‘κρατική τηλεόραση’. Τί εξυπηρετούν,άραγε,σήμερα τα τρία κρατικά κανάλια,σε μία εποχή,που,πρώτον, ελάχιστοι τα παρακολουθούν,δεύτερον κοστίζουν πάρα πολύ,τρίτον,έχουν ήδη ξεπεραστεί από το διαδίκτυο,τέταρτον,ήδη υπάρχουν άλλα τόσα ψηφιακά;
Η εποχή προστάζει αλλαγές,δραστικές και σύμφωνες με τις νέες τάσεις. Όποιος δεν ανταποκρίνεται σε αυτές,το πράττει είτε από ασυγχώρητη άγνοια,είτε επειδή εξυπηρετεί συμφέροντα. Ε,λοιπόν,δεν έχουμε περιθώριο ούτε για το ένα,ούτε για το άλλο.
Η συγχώνευση των τριών ζημιογόνων τηλεοπτικών σταθμών σε έναν,με ταυτόχρονη αναδιάρθρωση και αξιοποίηση των πάγιων περιουσιακών στοιχείων (με πρώτο το αντιπαραγωγικό κτίριο της Αγίας Παρασκευής),του ανθρώπινου δυναμικού,της τεχνογνωσίας και του εξαιρετικού ραδιοτηλεοπτικού αρχείου αποτελούν αυτονόητα της σημερινής ψηφιακής εποχής.
Έτσι θα μπει τέλος και στις βαρετές εκπομπές-αργομισθίες,τα ρουσφέτια,τα βολέματα,τις σπατάλες,το κομματικό προσκλητήριο,κάθε φορά που αλλάζει η κυβέρνηση. Τότε,ίσως,η δημόσια τηλεόραση καταφέρει να αποκτήσει αξιοπιστία και να ασκήσει πραγματικά τον ρόλο της,σε σχέση με το δημόσιο συμφέρον. Πληκτρολογήστε ‘public interest’ και ‘bbc’ στο google και θα δείτε τι εννοώ…
Ας γίνει κάτι άλλο,πιο ουσιώδες. Να μεταφερθούν ντοκυμαντέρ,ιστορικά και καλλιτεχνικά στα ψηφιακά και να δημιουργηθεί ένας αμιγώς free ειδησεογραφικός σταθμός,ο οποίος θα ‘τρέχει’ ολόκληρο το 24ωρο,θα εκπέμπει δορυφορικά και διαδικτυακά σε όλον τον κόσμο και θα αποτελεί,μαζί με το domain του,αξιόπιστη πηγή ενημέρωσης.
Πλέον,στην εποχή μας,οι αλλαγές πρέπει να οδεύουν πάντοτε προς το καλύτερο. Και το momentum,που λένε,κινδυνεύει να χαθεί… και μαζί με αυτό και τα παραδοσιακά ‘Μέσα Ενημέρωσης’…
Ο Δημήτρης Καμάρας είναι δημοσιογράφος (PhD,London). Εχει εργαστεί σε εφημερίδες,στο διαδίκτυο και στον τομέα της πολιτικής επικοινωνίας και στρατηγικής.
