Ιστορικά,η Κίνα,πλην ελαχίστων εξαιρέσεων,περιοριζόταν στην επικράτειά της.
Αντίθετα με τις αυτοκρατορίες της Δύσης και την γείτονά της Ιαπωνία,δεν είχε επεκτατικές βλέψεις.
Αυτό θα μπορούσε να είχε αλλάξει τον 15ο αιώνα,όταν με πρωτοβουλία του Ναυάρχου Ζενγκ Χε,κατασκευάσθηκε σημαντικός αριθμός πλοίων που έφταναν και τα 60 μέτρα μήκος,με στόχο την υπεροχή της Κίνας στις θάλασσες,αλλά και την επέκταση των ζωνών επιρροής της.
Η προσπάθεια αυτή διεύρυνε για σύντομο χρονικό διάστημα την επιρροή μέχρι και την Ανατολική Αφρική. Μια σειρά γεγονότων όμως,διέκοψε την πορεία αυτή.
Σήμερα,η πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου,επιθυμεί να εξαπλώσει την επιρροή της και να διαδεχθεί τις ΗΠΑ στην πρωτοκαθεδρία. Στρατιωτικά αυτό μπορεί να επιτευχθεί κυρίως με τον έλεγχο των θαλασσών.
Προς την κατεύθυνση αυτή,η Κίνα κατασκευάζει το πρώτο της αεροπλανοφόρο,το οποίο θα είναι έτοιμο για δράση στο τέλος του 2011.
Με δεδομένη την εύθραυστη ισορροπία μεταξύ Λαικής Δημοκρατίας της Κίνας και Εθνικιστικής Κίνας (Ταϊβάν),καθώς και τις διάφορες προστριβές σε ζητήματα χωρικών υδάτων με τις Φιλιππίνες,το Βιετνάμ και άλλες Ασιατικές χώρες,η ενίσχυση του Κινεζικού πολεμικού ναυτικού με ένα αεροπλανοφόρο,έχει δημιουργήσει σημαντικούς τριγμούς,κυρίως στις ΗΠΑ αλλά και τη Ιαπωνία.
Η οικονομική ευρωστία της Κίνας έχει ως επακόλουθο την ανάγκη για ‘ζωτικό χώρο’. Αναμφίβολα,η κατασκευή αεροπλανοφόρων και ο εν γένει στρατιωτικός εξοπλισμός θα συνεχιστεί μέχρις ότου η Ασία θα είναι πολύ μικρή για τις βλέψεις της. Και τότε;
Ο Ρόμπερτ Πεφάνης είναι λέκτορας Επικοινωνίας και ΜΜΕ. Διαθέτει μακρά εμπειρία στον χώρο της επικοινωνίας και διαφήμισης (ΔΟΛ,Adel Saatchi,Spot JWT).
